- თქვენ ვერ გაიგეთ, ისინი შეიძლება ჭკვიანებიც არიან. მაგრამ... აი, მაგალითად ავიღოთ ვუნდერკინდი... პიანისტი. მას შესანიშნავი ტექნიკა აქვს, გადასარევი სმენა... და იმავე დროს რაღაცა აკლია. აკლია სიმწიფე, რომელიც მის შესრულებას შესძენდა ტალანტურობას... გენიალობას.
- ვუნდერკინდი ვინ არის? – იკითხა სტეპკომ.
- მე ვიცნობ, - თქვა ომარმა, - ჩვენს სოფელში ჩამოდიოდა ხოლმე განთქმული ფოკუსების მკეთებელი, იმასაც რაღაც მაგნაირი გვარი ჰქონდა... მაგრამ ის ახალგაზრდა არ იყო.
ღმერთო, დიდებულო!... მე ვგრძნობ, როგორ ვსულელდები ყოველ დღესა და საათს...
- ომარ, შენ ვუნდერკრეტინი ხარ! - აღმომხდა მე.
- შენ კი, პირდაპირ იდიოტი, - ყოველი შემთხვევისათვის ომარმა რამდენიმე ნაბიჯით უკან დაიხია.
(ოთარ ჩიჯავაძე, ”თვითმკვლელები”)
მართლა ვერ გავიგე და ახლაც არ მესმის, რატომ ატყდა ერთი ვაი-უშველებელი. დიდი რამე - წავიდნენ მოსკოვში და ჩამოვიდნენ მოსკოვიდან. რა, მიშა არასდროს ყოფილა მოსკოვში თუ როგორ? იქნებ დაავიწყდათ, საგარეო საქმეთა მინისტრს ჯერ კიდევ ორი კვირის წინ ცრემლები ღაპაღუპით რომ ჩამოდიოდა, ნუ დამღუპავთ, რუსეთის მოქალაქეობას ნუ წამართმევთო. საერთოდ, ჟურნალისტების მიმოსვლა ჩვეულებრივი ამბავია და ამაში არაფერია საოცარი.
შეგახსენებთ, რომ პირადად მიხეილ სააკაშვილის მოწვევით რუსი ჟურნალისტების ჯგუფი ორჯერ იყო საქართველოში ჩამოსული. იქეიფეს, დრო გაატარეს, მწვადი ჭამეს, ღვინო სვეს, სუვენირებით დაიტვირთნენ და წავიდნენ. მიშა გახარებული იყო, ჩვენზე სულ კარგებს დაწერენო. დიდი ფული დაიხარჯა, მაგრამ ნამდვილად ღირდა. რუსებმა გეგმა გადაჭარბებით შეასრულეს - ჩვენზე კარგებიც დაწერეს და კეთილებიც ზედ მიაყოლეს. ხოლო გასულ კვირაში იყო საპასუხო ვიზიტი.
დიდი ამბავი ატყდა ამ საპასუხო ვიზიტთან დაკავშირებით, დიდი ამბავი! არადა, ისეთი არც არაფერი მომხდარა - იყვნენ ცუმ-ში, გუმ-ში, გასტრონომ (სურსათ-სანოვაგე) ”ელისეევსკიში”, ”ბერიოზკაში”, ლენინის მავზოლეუმში და ა.შ. ეს იყო და ეს. სამშობლო არ გაუყიდიათ, პირიქით, რაღაც-რაღაცეები შეიძინეს და ნავაჭრით დატვირთულები დაბრუნდნენ სამშობლოში. რუს ჟურნალისტებს საქართველოში სხვა კი არაფერი გაუკეთებიათ! ჩვენ დავხარჯეთ ფული რუსებზე და საპასუხო ვიზიტის დროს რუსებმა დახარჯეს ფული ქართველებზე.
კიდევ იცით რა მგონია? ჩემი მოკლე ჭკუით ასეთი დასკვნა გამოვიტანე: მაშინ ისინი ჩამოვიდნენ ჩვენი კიტრის სანახავად და ახლა ჩვენები ჩავიდნენ იმათი ქინძის სანახავად.
კიდევ, ის მიკვირს, რატომ წყდება გული ზოგიერთ მოჟურნალისტო ელემენტს, რატომ აღვარღვარებს ცრემლებს, მე რატომ არ წამიყვანეს, მეც მინდოდა იმათი ქინძის ნახვაო! ვითომ, ჯერ ქინძი არ ენახოს, თუნდაც კიტრამდე და თუნდაც კიტრის შემდეგ.
ნიუსის სათაურზე სერიოზულად ვიხალისე. სათაური იყო ასეთი: ”ქართველმა ჟურნალისტმა მედვედევს საქართველოსთან მიმართებაში ”მათრახის” ნაცვლად ”თაფლაკვერის” პოლიტიკის გამოყენება ურჩია”. როგორც ნიუსიდან ვიგებთ, ლომისთვის, მისივე ბუნაგში, თენგიზ პაჭკორიას შეუღრენია: ”ავადმყოფობის მიუხედავად მე მოსკოვში ჩამოვედი, რათა დაგისვათ კითხვა, უფრო სწორად, გირჩიოთ, რომ შეცვალოთ საქართველოს მიმართ წარმოებული პოლიტიკა და ამ პოლიტიკაში მეტი თაფლაკვერი გამოიყენოთ, მათრახის ნაცვლად, არა მარტო სავიზო და სატრანსპორტო საკითხებში, არამედ უფრო სერიოზულ საკითხებში, კერძოდ, კონფლიქტების მოგვარებაში. თუU თქვენ პოლიტიკას შეცვლით, საქართველოს მოსახლეობა ამას სწორად გაიგებს და ეს საქართველოსა და რუსეთის ინტერესებშიც იქნება”.
ხედავთ? არა, გეკითხებით, თუ ხედავთ-მეთქი?! ავადმყოფობის მიუხედავად ჩახვიდე მოსკოვში და ქინძს მათრახი თაფლაკვერით შეაცვლევინო, ეს ხომ პირდაპირ სამოქალაქო გმირობის ტოლფასია!!! გენაცვალე, თენგიზ პაჭკორიავ, ბიჭი ხარ, ბიჭი!!! და თუ მედვედევი დაუჯერებს პაჭკორიას, მაშინ გიგი უგულავამ დამიჯეროს მე და ნუ დახურავს მთაწმინდის პანთეონს, გმირების ადგილი იქ არის.
როგორც პაჭკორიას მონაყოლიდან ირკვევა, თურმე მედვედევმა სევდიანად გაიღიმა, თვალის უპეები ცხვირსახოცის წვერით ამოიმშრალა და სანამ გული საბოლოოდ ამოუჯდებოდა, თქვა: ”თქვენი კითხვა, თხოვნა და რჩევა გაგონილი და მიღებულია”.
მთავარია გაგება. მისაღები უნდა მივიღოთ.
მოკლედ, პაჭკორიას გამოეხმაურა მედვედევი და თუ მიხვდებით, ვინ გამოეხმაურა მედვედევს? ოლოლო, თქვენა, ვერ გამოიცანით. მედვედევს გამოეხმაურა ნიკა გილაური. ”თუ რუსეთი საქართველოს მიბაძავს და სანქციებს შეასუსტებს, ეს მხოლოდ მისასალმებელია” - თქვა გილაურმა. არ ვიცოდი... თურმე საქართველოს რუსეთისთვის სანქციები ჰქონია დაწესებული (ალბათ, იგულისხმება 1991 წლის აპრილის აქცია სამტრედიის რკინიგზაზე), მერე ეს სანქციები შეუსუსტებია და ახლა რუსებისგან საპასუხო ნაბიჯებს ველით. ღირსების გრძნობა ავადმყოფობა რომ იყოს, თანაც ერთადერთი, პაჭკორია, გილაური და გრიგოლ ვაშაძე უკვდავები იქნებოდნენ. თენგიზ უკვდავი, ნიკოლოზ აღმაშენებელი, გრიგოლ თავდადებული...
და, ხისტი ზურაბა. იმათგან რომ ეწყინათ, რა უნდოდათ მოსკოვშიო, რატომ ნოღაიდელისგან არ წყინთ, კვირაში ერთხელ ცივ ქვეყანაში რომ დაფრინავს? აი, ახლაც, ამ სტრიქონს რომ წერს ზურიკო და მისი პეტრიკო მოსკოვში მიფრინავენ. მიზანი: ორი ტირძნისელი მოზარდის გათავისუფლება, რუსეთსა და საქართველოს შორის საჰაერო მიმოსვლის აღდგენა, საქართველოდან რუსეთში პროდუქციის ექსპორტის განახლება და რუსეთში მცხოვრები ქართველი ამომრჩევლების რესგისტრაცია და სხვ. ამ ”და სხვ”-ში იგულისხმება გლობალური დათბობის შეჩერება, კენედის მკვლელობის გამოძიება და საბოლოოდ გარკვევა, არის თუ არა მარსზე სიცოცხლე.
მე, რა თქმა უნდა, ვხუმრობ, მაგრამ მთელი მუღამი იმაშია, რომ ხუმრობს ზურიკოც და მასთან ერთად - მისი პეტრიკოც.
ისე, მართლაც-და, რას მიმოფრინავს ამდენს, გადამფრენი ფრინველი ხომ არ არის? არ გამოვრიცხავ, რომ იმათი არ იყოს, ამასაც ცუმ-ში და გუმ-ში რიგები აქვს დაკავებული და ხშირ-ხშირად ამოწმებს, თავისი რიგი ხომ არ გავიდა, ვინმე ურიგოდ ხომ არ მიდის. არც იმას გამოვრიცხავ, რომ რიგი ლენინის მავზოლეუმში ჰქონდეს დაკავებული.
სანამ მოსკოვში წავიდოდა, ნოღაიდელმა შეხვედრები გამართა კახეთში და ნიუსს ერქვა ”ზურაბ ნოღაიდელი კახეთში შეხვედრით კმაყოფილია”. თუ ნოღაიდელის მეტსახელს გავიხსენებთ (შალვა ნათელაშვილმა რომ შეარქვა), იოლი მისახვედრია, რომ მასთან შეხვედრით კახელები ნამდვილად კმაყოფილები იქნებოდნენ. ”კახეთში მოსახლეობას იგივეს დავპირდი, რასაც გურიაში - არავითარ შემთხვევაში არ დავუშვებ არჩევების გაყალბებას”, - აღნიშნა ნოღაიდელმა. არავითარ შემთხვევაშიო - გარანტიას იძლევა. მოკლდ, სულ რომ კობა ბექაური მოგვევლინოს თბილისის მერად, უნდა ვიყოთ ჩუმად, რადგან უკვე ვიცით, რომ ნოღაიდელი არჩევნების გაყალბებას არ დაუშვებს.
”გუბერნატორმა პროვოკატორი მიწოდა” - ნოღაიდელი გურიის გუბერნატორის მიმართ წყენას ვერ მალავდა და მეც მეწყინა. რა საჭიროა, ველოსიპედის გამოგონება და ახალ-ახალი მეტსახელების მიკერება, მაშინ როცა შალვა ნათელაშვილმა უკვე ველოსიპედიც გამოიგონა და ნოღაიდელის მეტსახელიც?
სიბნელის ჩამოდგომის გამო საღამოს გახსნილად ვაცხადებ (ოსტაპ ბენდერმა თქვა), ხოლო ნოღაიდელის თემას - ამოწურულად. გადავდივარ საკითხზე, რომლის ამოწურვასაც ცდილობს და ვერ ახერხებს ბუნების მომღერალი მინისტრი, გოგა ხაჩიძე. გასულ კვირაში ხაჩიძემ 2009 წლის ანგარიში წარმოადგინა: ”სხვადასხვა სიახლე დაინერგა საზოგადოებასა და მედიასთან ურთიერთობის მიმართულებით. ყოველთვიურად ვრცელდება სამინისტროს ღონისძიებების ამსახველი “Newsletter”, დაწესდა მოქალაქეთა მიღების საათები, ყველა სიახლესთან დაკავშირებით რეგულარულად ტარდება ონლაინ და პრესკონფერენციები (დაახლოებით 40-მდე პრეს-კონფერენცია), ძირეულად განახლდა სამინისტროს ვებ-გვერდი.
განახლებულ საიტს 400 ათასამდე ინტერნეტ-მომხმარებელი ესტუმრა. სამინისტროს მიერ გადაწყვეტილებების მიღებაში საზოგადოების ჩართულობის უზრუნველსაყოფად შეიქმნა საზოგადოებრივი საბჭო, დაარსდა სტუდენტური ”მწვანე კლუბი,” ამოქმედდა სამინისტროს ცხელი ხაზი “070”, მოეწყო აქცია “პოლიეთილენის პარკები ბუნების მტერია”, სახალხო დიალოგის ფარგლებში მოსახლეობასთან 175 შეხვედრა გაიმართა...
ეს არის არასრული ჩამონათვალი იმ დამსახურებებისა, რომლებიც მხოლოდ 2009 წელს მიუძღვის გოგა ხაჩიძეს საქართველოსა და კაცობრიობის წინაშე. ახლა, რომ ვიხსენებ, ვერაფრით გამიხსენებია, მიუძღვნა თუ არა ხაჩიძემ პრესკონფერენცია გარემოს დაცვის ინსპექციას და მის მექრთამე უფროსებს. მომკალი და, ვერ ვიხსენებ. რაც შემიძლია ზუსტად ვთქვა, არის ის, რომ 400 ათასი ინტერნეტ-მომხმარებელი 10-ჯერ მაინც არის გადაჭარბებული.
გუშინ დილით კი, გოგა წავიდა კოპენჰაგენში, სადაც შეეცდება წინ აღუდგეს არა მხოლოდ მოსალოდნელ გლობალურ დათბობას, არამედ გამყინვარებასაც, რომელმაც ათიათასობით წლის წინ უამრავი უდანაშაულო მამონტი შეიწირა.
კონსერვის ცარიელ ქილებს და მაწანწალა ძაღლებს შეეწირა ქუთაისის მერის, ნუგზარ შამუგიას კარიერა. თავიდან მართლა ასე მეგონა და გამიკვირდა, მაგრამ შემდეგ აღმოჩნდა, რომ შამუგია ნინო ბურჯანაძის კადრი ყოფილა და ამის შემდეგ ყველაფერი თავის ადგილას დადგა. თუ მიშას გვერდით გინდა დგომა, შეგიძლია ხელები სისხლში გქონდეს გასვრილი, მაგრამ ვისაც ხელები ფქვილში აქვს გასვრილი, მისი ადგილი მხოლოდ ბურჯანაძის პარტიაშია. ქუთაისის მერის მოვალეობას ქუთაისის ვიცე-მერი ასრულებს. მან დროებით გვერდზე გადადო ლოზუნგები ”ქუთაისი სიღარიბის გარეშე” და ”ქუთაისი კორუფციის გარეშე”. დღეს გაცილებით აქტუალურია ”ქუთაისი მაწანწალა ძაღლების გარეშე”.
”არც ერთი კვირა პაესტკის გარეშე” - ეს არის გია ბარამიძის ლოზუნგი. გასულ კვირაში ბარამიძე ჩეხეთში აგემგზავრა. როგორც ყოველთვის - სამუშაო ვიზიტით. როგორც ყოველთვის, შეხვდება ვიღაცას და ვიღაც-ვიღაცეებს და ამის შემდეგ ჩვეული ოსტატობით იტყვის, რომ ნატომდე ორი ნაბიჯი გვიკლია, ხოლო ევროკავშირამდე - სამი. არ იფიქროთ, რომ ბარამიძე მხოლოდ მოგზაურობს და ადგილობრივი პრობლემებით არ ინტერესდება. ბარამიძე ისეთ საშვილიშვილო საქმესაც აკეთებს, როგორიცაა მკაცრი განცხადებების გაკეთება.
მაგალითად: ”დღეისათვის აფხაზეთი რუსეთის მიერ ოკუპირებულია. ამასთანავე, ეთნიკური წმენდის გათვალისწინებით, არ შეიძლება აფხაზეთში რამე დემოკრატიული არჩევნების ჩატარებაზე იყოს საუბარი. ეს არის კრემლის მიერ დაგეგმილი პროპაგანდისტული აქცია”. ეს განცხადება ბარამიძემ ისეთი მკაცრი ტონით გააკეთა, რომ სვანეთის სასაფლაოებზე არ დარჩენილა არც ერთი შედარებით კარგად შემონახული თავის ქალა და ბარძაყის ძვალი, შიშით რომ არ აცახცახებულიყო.
აღსანიშნავია, რომ გია ბარამიძის ეს განცხადება მოისმინა ბოლო 300 წელიწადში გარდაცვლილმა ყველა სვანმა, ხოლო სახალხო დამცველის ანგარიშს მხოლოდ ხუთი დეპუტატი უსმენდა - გია არსენიშვილი, დიმიტრი ლორთქიფანიძე, ისლახამ შამილოვი, არმენ ბაინდურიანი და ჰარუთინ ჰოვანესიანი. ამ ხუთეულს შემდეგ უმრავლესობის წევრები ლაშა თორდია და ზვიად კუკავა შეუერთდნენ, მაგრამ ბედნიერებისგან მთვრალები იყვნენ და ბევრი ვერაფერი გაიგეს. როგორც იცით, მთავარი გაგებაა.
რატომ იყვნენ მთვრალები? თუ გვინდა, რომ გავიგოთ ამ კითხვაზე პასუხი (მთავარია გაგება), უნდა გავიხსენოთ, რომ გასულ კვირაში საქართველოს სტუმრობდა ლატვიის პრეზიდენტი და რომ ”პრეზიდენტის სასახლეში პირისპირ გამართული მოლაპარაკების შემდეგ ლატვიის პრეზიდენტმა ვალდის ზატლერსმა საქართველოს პრეზიდენტ მიხეილ სააკაშვილს ლატვიის უმაღლესი ჯილდო აღიარების ორდენი გადასცა. აღნიშნული ორდენი მინიჭებული აქვს ინგლისის დედოფალს, პოლონეთის პრეზიდენტს და სხვა ცნობილ მოღვაწეებს”.
აი, რატომ იყვნენ მთვრალები თორდია და კუკავა - სააკაშვილის აღიარება საქართველოს აღიარებაა, ხოლო საქართველოს აღიარება - კუკავას და თორდიას აღიარება. თანაც, ორდენს ”აღიარების ორდენი” ჰქვია. მოკლედ, მიშა აღიარეს. დადგება დღე, როცა მიშაც აღიარებს და იმედი მაქვს, ეს 2013 წლამდე მოხდება. ”საქართველოსა და ლატვიას საერთო ისტორია და საერთო ფასეულობები აერთიანებს” - თქვა მიშამ.
სამი წლის წინ სააკაშვილმა ქართველები ყაზახებად გამოგვაცხადა, ახლა კი ირკვევა, რომ ჩვენ და ლატვიელებს საერთო ფასეულობები გვქონია. ფასეულობები იქით იყოს, მაგრამ რომელ საერთო ისტორიაზეა საუბარი? საერთო ისტორიის ამბავში მხოლოდ ის მახსენდება, რომ შარშან, 11 აგვისტოს, რუსთაველის გამზირზე საქართველოსა და ლატვიის პრეზიდენტები ერთად ზეიმობდნენ რუსეთის დამარცხებას.
მიშა აღიარეს. ეს უდავოა. მიშაც აღიარებს და არც ამაში მეპარება ეჭვი, ნაურუს რესპუბლიკა კი ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობის აღიარების საკითხს განიხილავს. ამის შესახებ ნაურუს საგარეო საქმეთა, ვაჭრობისა და ფინანსების მინისტრმა, კირენ კეკემ ცხინვალში ე.წ. პარლამენტის სპიკერ სტანისლავ კოჩიევთან შეხვედრაზე განაცხადა.
ვაღიარებ: მიშა რომ არა, ასი წელი ვერ გავიგებდი, რომ არსებობს სადღაც წყნარ ოკეანეში მიკარგული ნაურუს რესპუბლიკა. მიშას, როგორც პრეზიდენტს, არ ვაღიარებ, მაგრამ ვაღიარებ, როგორც გეოგრაფიის მასწავლებელს. მიშას წყალობითაა, მე რომ ნაურუს რესპუბლიკა ვიცი, ჯორჯ ბუშმა კი - იგოეთი და ორჭოსანი.
რადგან გეოგრაფიის მასწავლებელი ვახსენე, უხერხული იქნება განათლების სამინისტროში განხორციელებული საკადრო ცვლილება რომ არ ვახსენო. იუსტიციის ყოფილი მინისტრი, გენპროკურორის ყოფილი მოადგილე, ”რა, სად, როდის” ყოფილი ვარსკვლავი და ბოლოს განათლების მინისტრი, ნიკა გვარამია სასწავლებლად უცხოეთში გაემგზავრა. განათლების ახალ მინისტრად დაინიშნა დიმიტრი შაშკინი. დაინიშნა და იმ დღის მერე განათლების სამინისტროს თანამშრომლების სახეზე ღიმილი არავის უნახავს. შაშკინი ხსნის ყველას და ხსნის ყველაფერს. სამინისტროს ფოიეში ყოფილი მინისტრების პორტრეტები რომ კიდია, მგონი იმათ ჩამოხსნასაც აპირებს.
რასაც ახლა გეტყვით, სრული სერიოზულობით მითხრა ერთმა სერიოზულმა ადამიანმა - სამინისტროს დაცვა გააფრთხილეს, რომ მინისტრს აუცილებლად ჩესტი უნდა აუღონ ხოლმე. ჩემი მხრივ დავამატებ, რომ ვაი იმას, ვისაც ჩესტის აღებისას ქუსლის ქუსლზე მირტყმა დაავიწყდება!
იმედი მაქვს, შაშკინი გამოიჩენს ჰუმანურობას, დროებით შეაჩერებინებს პრობაციონერების დასაქმებას და მათ ნაცვლად განათლების სამინისტროს ყოფილ თანამშრომლებს დაასაქმებს.
მანანა ღურჭუმელიძემ ერთი კი წაიტირა, აფსუს, ნიკა, სად მიდიხარ, რატომ გვტოვებო... და მეცამეტე ხელფასს მიუბრუნდა. საქართველოს მანანების ერთ-ერთი ყველაზე სასიქადულო წარმომადგენლის გული გონება და სული ამჟამად მასწავლებელთა მატერიალური მდგოამრეობის გაუმჯობესებას დასტრიალებს. ისე, ჩვენში დარჩეს და, ღურჭუმელიძის ერთი თვის ხელფასი ჩვეულებრივი მასწავლებლის 13 თვის ხელფასს უდრის.
ნელ-ნელა უნდა დავასრულოთ და ამიტომ მოკლე-მოკლე ამბებით შემოვიფარგლები.
ხელოვნება - ფონდ ”იავნანას” საპირწონედ სასტუმრო ”ქორთიარდ მარიოტში” დღეს საქველმოქმედო ფონდ ”ხელოვანები თანადგომისთვის” პრეზენტაცია გაიმართა. ფონდს წარმატება გარანტირებული აქვს, რადგან მისი სამეურვეო საბჭოს წევრია დიდი ქართველი მომღერალი და მანდილის ტარების ცნობილი ოსტატი ნინა წკრიალაშვილი.
ეკონომიკა - ზურაბ ნოღაიდელის განცხდებით, ხელისუფლება ქვეყნის ეკონომიკას კატასტროფისკენ მიაქანებს.
ენერგეტიკა - გასულ კვირაში 15 წელი შესრულდა მას შემდეგ, რაც გორის რაიონის სოფელ საქაშეთის საჯარო სკოლას ელექტროენერგია არ მიეწოდება.
ტერიტორიული მთლიანობა - ევროკომისიის წარმომადგენლობამ ახალგორის მოსწავლე ახალგაზრდობის სასახლეს უყიდეს პრინტერი, რითაც კიდევ ერთხელ დაადასტურეს, რომ ევროპა მხარს უჭერს საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობას.
საერთაშორისო ურთიერთობები - გრიგოლ ვაშაძე ვატიკანს ეწვია. არსებული ინფორმაციით, ვაშაძე ვატიკანის მოქალაქეობას ითხოვს. სპეციალისტების თქმით, ამას პასპორტოფილია ეწოდება.
საცირკო ხელოვნება - პარტიამ ”ნეიტრალური საქართველო” ვალერი კვრაცხელიას კანდიდატურა დაასახელა და, შესაბამისად, თვითმმართველობის არჩევნებში მონაწილეობის მზადყოფნა გამოთქვა.
პარტიული ცხოვრება - მიხეილ სააკაშვილმა და გიორგი თარგამაძემ ევროპის სახალხო პარტიის კონგრესში მიიღეს მონაწილეობა. შევარდნაძის შვილობილი ამომრჩევლებმა დააფინანსეს, აბაშიძის შვილობილი - მეგობრებმა.
ტურიზმი – კიდევ ერთხელ დამტკიცდა, რომ ზოგი ჭირი მარგებელია. პრეზიდენტის განცხადებით, ომის შემდეგ საქართველოში ტურისტების რაოდენობამ მოიმატა და ის კიდევ უფრო გაიზრდება. მისი თქმით, ომამდე ბათუმში 500 ათასამდე ტურისტი იმყოფებოდა, ხოლო წელს ეს რიცხვი 600 ათასამდე გაიზრდება. სპეციალისტების შეფასებით, ერთი-ორი ომი, ამდენივე კატასტროფული მარცხი, კიდევ უფრო მეტი ტერიტორიების დაკარგვა და ტურისტების რაოდენობა 3 მილიონს გადააჭარბებს.
როკენროლი და ინვესტიციები - თბილისში, ფილარმონიის საკონცერტო დარბაზის პირველ სართულზე ამერიკული რესტორანი ”ელვის ამერიკან დაინერი” ოფიციალურად გაიხსნა. როგორც გიგი უგულავამ აღნიშნა, რესტორნის არსებობა ძალიან მნიშვნელოვანია ელვის პრესლის პოპულარიზაციისთვისაც.
სკანდალი - ედპ-ს სანდომიანი ლიდერის, ბაჩუკი ქარდავას განცხადებით, მათ თავიანთი ამჟამინდელი ოფისი “სისხლითა და ოფლით წაართვეს კომკავშირელებს” და არავის საჩუქარი არ არის. ქარდავამ ქალაქ თბილისის მერიის იმდროინდელი განკარგულების ასლი წარმოადგინა, რის საფუძველზეც მათ ოფისის ფლობისა და სარგებლობის უფლება მიეცათ. განკარგულებას ხელს აწერს თბილისის იმდროინდელი მერი ნიკო ლეკიშვილი. ანუ, კომკავშირლებს წაართვეს, ყოფილმა რაიკომის მდივანმა კი, დაუკანონათ.
მასმედია - ”სიმართლის დროში” ირინა სარიშვილი სერიოზულად დააგოიმეს. დაგოიმებული სარიშვილის განცხადებით, ხელისუფლებამ სატელევიზიო შოუ - მის წინააღმდეგ პოლიტიკური ზეწოლისთვის გამოიყენა.
. . . მორჩა, სულ ეგ იყო. ერთსაც ვიტყვი: აბსოლუტურად სერიოზულ მადლობას ვუხდი ლევან ვეფხვაძეს, რადგან იგი თოვლის პაპას გამოესარჩლა. ვუცქერდი სატელევიზიო სიუჟეტს, გოკა გაბაშვილს პროფილში აჩვენებდნენ, ირონიულად იღიმებოდა, ცხვირი მაგიდაზე ედო, ქვედა ტუჩი იატაკზე. მეთქი, ვიღაცას ვამგვანებ. ვის? ვის? და, გამახსენდა - ”რობინზონ კრუზოს” ილუსტრაციები. ველურები ადამიანის შესაჭმელად ემზადებიან და ცეცხლის გარშემო ასრულებენ ცეკვა ”კანიბალურს”. იმ მომენტში გოკა გაბაშვილი ერთ-ერთ მათგანს ჰგავდა, მარცხნიდან მესამეს.
დ.ხ.ზ. (დაანახეთ ხალხს ზღვა) ომარმა ზღვა პირველად ნახა და როცა იგრძნო, რა ინტერესით შევყურებდით, შეეცადა, მდგომარეობის სიმაღლეზე ყოფილიყო...
- არაფერი ისეთი არ ყოფილა... - ტუჩებმოღრეცილმა აგდებულად გადმოისროლა მან.
- მე უფრო დიდი მეგონა.
არანაკლები სისულელე იქნებოდა, რომ ზღვას გამოვქომაგებოდი და არ ვუპასუხე.
(ოთარ ჩიჯავაძე, ”თვითმკვლელები”)
- ვუნდერკინდი ვინ არის? – იკითხა სტეპკომ.
- მე ვიცნობ, - თქვა ომარმა, - ჩვენს სოფელში ჩამოდიოდა ხოლმე განთქმული ფოკუსების მკეთებელი, იმასაც რაღაც მაგნაირი გვარი ჰქონდა... მაგრამ ის ახალგაზრდა არ იყო.
ღმერთო, დიდებულო!... მე ვგრძნობ, როგორ ვსულელდები ყოველ დღესა და საათს...
- ომარ, შენ ვუნდერკრეტინი ხარ! - აღმომხდა მე.
- შენ კი, პირდაპირ იდიოტი, - ყოველი შემთხვევისათვის ომარმა რამდენიმე ნაბიჯით უკან დაიხია.
(ოთარ ჩიჯავაძე, ”თვითმკვლელები”)
მართლა ვერ გავიგე და ახლაც არ მესმის, რატომ ატყდა ერთი ვაი-უშველებელი. დიდი რამე - წავიდნენ მოსკოვში და ჩამოვიდნენ მოსკოვიდან. რა, მიშა არასდროს ყოფილა მოსკოვში თუ როგორ? იქნებ დაავიწყდათ, საგარეო საქმეთა მინისტრს ჯერ კიდევ ორი კვირის წინ ცრემლები ღაპაღუპით რომ ჩამოდიოდა, ნუ დამღუპავთ, რუსეთის მოქალაქეობას ნუ წამართმევთო. საერთოდ, ჟურნალისტების მიმოსვლა ჩვეულებრივი ამბავია და ამაში არაფერია საოცარი.
შეგახსენებთ, რომ პირადად მიხეილ სააკაშვილის მოწვევით რუსი ჟურნალისტების ჯგუფი ორჯერ იყო საქართველოში ჩამოსული. იქეიფეს, დრო გაატარეს, მწვადი ჭამეს, ღვინო სვეს, სუვენირებით დაიტვირთნენ და წავიდნენ. მიშა გახარებული იყო, ჩვენზე სულ კარგებს დაწერენო. დიდი ფული დაიხარჯა, მაგრამ ნამდვილად ღირდა. რუსებმა გეგმა გადაჭარბებით შეასრულეს - ჩვენზე კარგებიც დაწერეს და კეთილებიც ზედ მიაყოლეს. ხოლო გასულ კვირაში იყო საპასუხო ვიზიტი.
დიდი ამბავი ატყდა ამ საპასუხო ვიზიტთან დაკავშირებით, დიდი ამბავი! არადა, ისეთი არც არაფერი მომხდარა - იყვნენ ცუმ-ში, გუმ-ში, გასტრონომ (სურსათ-სანოვაგე) ”ელისეევსკიში”, ”ბერიოზკაში”, ლენინის მავზოლეუმში და ა.შ. ეს იყო და ეს. სამშობლო არ გაუყიდიათ, პირიქით, რაღაც-რაღაცეები შეიძინეს და ნავაჭრით დატვირთულები დაბრუნდნენ სამშობლოში. რუს ჟურნალისტებს საქართველოში სხვა კი არაფერი გაუკეთებიათ! ჩვენ დავხარჯეთ ფული რუსებზე და საპასუხო ვიზიტის დროს რუსებმა დახარჯეს ფული ქართველებზე.
კიდევ იცით რა მგონია? ჩემი მოკლე ჭკუით ასეთი დასკვნა გამოვიტანე: მაშინ ისინი ჩამოვიდნენ ჩვენი კიტრის სანახავად და ახლა ჩვენები ჩავიდნენ იმათი ქინძის სანახავად.
კიდევ, ის მიკვირს, რატომ წყდება გული ზოგიერთ მოჟურნალისტო ელემენტს, რატომ აღვარღვარებს ცრემლებს, მე რატომ არ წამიყვანეს, მეც მინდოდა იმათი ქინძის ნახვაო! ვითომ, ჯერ ქინძი არ ენახოს, თუნდაც კიტრამდე და თუნდაც კიტრის შემდეგ.
ნიუსის სათაურზე სერიოზულად ვიხალისე. სათაური იყო ასეთი: ”ქართველმა ჟურნალისტმა მედვედევს საქართველოსთან მიმართებაში ”მათრახის” ნაცვლად ”თაფლაკვერის” პოლიტიკის გამოყენება ურჩია”. როგორც ნიუსიდან ვიგებთ, ლომისთვის, მისივე ბუნაგში, თენგიზ პაჭკორიას შეუღრენია: ”ავადმყოფობის მიუხედავად მე მოსკოვში ჩამოვედი, რათა დაგისვათ კითხვა, უფრო სწორად, გირჩიოთ, რომ შეცვალოთ საქართველოს მიმართ წარმოებული პოლიტიკა და ამ პოლიტიკაში მეტი თაფლაკვერი გამოიყენოთ, მათრახის ნაცვლად, არა მარტო სავიზო და სატრანსპორტო საკითხებში, არამედ უფრო სერიოზულ საკითხებში, კერძოდ, კონფლიქტების მოგვარებაში. თუU თქვენ პოლიტიკას შეცვლით, საქართველოს მოსახლეობა ამას სწორად გაიგებს და ეს საქართველოსა და რუსეთის ინტერესებშიც იქნება”.
ხედავთ? არა, გეკითხებით, თუ ხედავთ-მეთქი?! ავადმყოფობის მიუხედავად ჩახვიდე მოსკოვში და ქინძს მათრახი თაფლაკვერით შეაცვლევინო, ეს ხომ პირდაპირ სამოქალაქო გმირობის ტოლფასია!!! გენაცვალე, თენგიზ პაჭკორიავ, ბიჭი ხარ, ბიჭი!!! და თუ მედვედევი დაუჯერებს პაჭკორიას, მაშინ გიგი უგულავამ დამიჯეროს მე და ნუ დახურავს მთაწმინდის პანთეონს, გმირების ადგილი იქ არის.
როგორც პაჭკორიას მონაყოლიდან ირკვევა, თურმე მედვედევმა სევდიანად გაიღიმა, თვალის უპეები ცხვირსახოცის წვერით ამოიმშრალა და სანამ გული საბოლოოდ ამოუჯდებოდა, თქვა: ”თქვენი კითხვა, თხოვნა და რჩევა გაგონილი და მიღებულია”.
მთავარია გაგება. მისაღები უნდა მივიღოთ.
მოკლედ, პაჭკორიას გამოეხმაურა მედვედევი და თუ მიხვდებით, ვინ გამოეხმაურა მედვედევს? ოლოლო, თქვენა, ვერ გამოიცანით. მედვედევს გამოეხმაურა ნიკა გილაური. ”თუ რუსეთი საქართველოს მიბაძავს და სანქციებს შეასუსტებს, ეს მხოლოდ მისასალმებელია” - თქვა გილაურმა. არ ვიცოდი... თურმე საქართველოს რუსეთისთვის სანქციები ჰქონია დაწესებული (ალბათ, იგულისხმება 1991 წლის აპრილის აქცია სამტრედიის რკინიგზაზე), მერე ეს სანქციები შეუსუსტებია და ახლა რუსებისგან საპასუხო ნაბიჯებს ველით. ღირსების გრძნობა ავადმყოფობა რომ იყოს, თანაც ერთადერთი, პაჭკორია, გილაური და გრიგოლ ვაშაძე უკვდავები იქნებოდნენ. თენგიზ უკვდავი, ნიკოლოზ აღმაშენებელი, გრიგოლ თავდადებული...
და, ხისტი ზურაბა. იმათგან რომ ეწყინათ, რა უნდოდათ მოსკოვშიო, რატომ ნოღაიდელისგან არ წყინთ, კვირაში ერთხელ ცივ ქვეყანაში რომ დაფრინავს? აი, ახლაც, ამ სტრიქონს რომ წერს ზურიკო და მისი პეტრიკო მოსკოვში მიფრინავენ. მიზანი: ორი ტირძნისელი მოზარდის გათავისუფლება, რუსეთსა და საქართველოს შორის საჰაერო მიმოსვლის აღდგენა, საქართველოდან რუსეთში პროდუქციის ექსპორტის განახლება და რუსეთში მცხოვრები ქართველი ამომრჩევლების რესგისტრაცია და სხვ. ამ ”და სხვ”-ში იგულისხმება გლობალური დათბობის შეჩერება, კენედის მკვლელობის გამოძიება და საბოლოოდ გარკვევა, არის თუ არა მარსზე სიცოცხლე.
მე, რა თქმა უნდა, ვხუმრობ, მაგრამ მთელი მუღამი იმაშია, რომ ხუმრობს ზურიკოც და მასთან ერთად - მისი პეტრიკოც.
ისე, მართლაც-და, რას მიმოფრინავს ამდენს, გადამფრენი ფრინველი ხომ არ არის? არ გამოვრიცხავ, რომ იმათი არ იყოს, ამასაც ცუმ-ში და გუმ-ში რიგები აქვს დაკავებული და ხშირ-ხშირად ამოწმებს, თავისი რიგი ხომ არ გავიდა, ვინმე ურიგოდ ხომ არ მიდის. არც იმას გამოვრიცხავ, რომ რიგი ლენინის მავზოლეუმში ჰქონდეს დაკავებული.
სანამ მოსკოვში წავიდოდა, ნოღაიდელმა შეხვედრები გამართა კახეთში და ნიუსს ერქვა ”ზურაბ ნოღაიდელი კახეთში შეხვედრით კმაყოფილია”. თუ ნოღაიდელის მეტსახელს გავიხსენებთ (შალვა ნათელაშვილმა რომ შეარქვა), იოლი მისახვედრია, რომ მასთან შეხვედრით კახელები ნამდვილად კმაყოფილები იქნებოდნენ. ”კახეთში მოსახლეობას იგივეს დავპირდი, რასაც გურიაში - არავითარ შემთხვევაში არ დავუშვებ არჩევების გაყალბებას”, - აღნიშნა ნოღაიდელმა. არავითარ შემთხვევაშიო - გარანტიას იძლევა. მოკლდ, სულ რომ კობა ბექაური მოგვევლინოს თბილისის მერად, უნდა ვიყოთ ჩუმად, რადგან უკვე ვიცით, რომ ნოღაიდელი არჩევნების გაყალბებას არ დაუშვებს.
”გუბერნატორმა პროვოკატორი მიწოდა” - ნოღაიდელი გურიის გუბერნატორის მიმართ წყენას ვერ მალავდა და მეც მეწყინა. რა საჭიროა, ველოსიპედის გამოგონება და ახალ-ახალი მეტსახელების მიკერება, მაშინ როცა შალვა ნათელაშვილმა უკვე ველოსიპედიც გამოიგონა და ნოღაიდელის მეტსახელიც?
სიბნელის ჩამოდგომის გამო საღამოს გახსნილად ვაცხადებ (ოსტაპ ბენდერმა თქვა), ხოლო ნოღაიდელის თემას - ამოწურულად. გადავდივარ საკითხზე, რომლის ამოწურვასაც ცდილობს და ვერ ახერხებს ბუნების მომღერალი მინისტრი, გოგა ხაჩიძე. გასულ კვირაში ხაჩიძემ 2009 წლის ანგარიში წარმოადგინა: ”სხვადასხვა სიახლე დაინერგა საზოგადოებასა და მედიასთან ურთიერთობის მიმართულებით. ყოველთვიურად ვრცელდება სამინისტროს ღონისძიებების ამსახველი “Newsletter”, დაწესდა მოქალაქეთა მიღების საათები, ყველა სიახლესთან დაკავშირებით რეგულარულად ტარდება ონლაინ და პრესკონფერენციები (დაახლოებით 40-მდე პრეს-კონფერენცია), ძირეულად განახლდა სამინისტროს ვებ-გვერდი.
განახლებულ საიტს 400 ათასამდე ინტერნეტ-მომხმარებელი ესტუმრა. სამინისტროს მიერ გადაწყვეტილებების მიღებაში საზოგადოების ჩართულობის უზრუნველსაყოფად შეიქმნა საზოგადოებრივი საბჭო, დაარსდა სტუდენტური ”მწვანე კლუბი,” ამოქმედდა სამინისტროს ცხელი ხაზი “070”, მოეწყო აქცია “პოლიეთილენის პარკები ბუნების მტერია”, სახალხო დიალოგის ფარგლებში მოსახლეობასთან 175 შეხვედრა გაიმართა...
ეს არის არასრული ჩამონათვალი იმ დამსახურებებისა, რომლებიც მხოლოდ 2009 წელს მიუძღვის გოგა ხაჩიძეს საქართველოსა და კაცობრიობის წინაშე. ახლა, რომ ვიხსენებ, ვერაფრით გამიხსენებია, მიუძღვნა თუ არა ხაჩიძემ პრესკონფერენცია გარემოს დაცვის ინსპექციას და მის მექრთამე უფროსებს. მომკალი და, ვერ ვიხსენებ. რაც შემიძლია ზუსტად ვთქვა, არის ის, რომ 400 ათასი ინტერნეტ-მომხმარებელი 10-ჯერ მაინც არის გადაჭარბებული.
გუშინ დილით კი, გოგა წავიდა კოპენჰაგენში, სადაც შეეცდება წინ აღუდგეს არა მხოლოდ მოსალოდნელ გლობალურ დათბობას, არამედ გამყინვარებასაც, რომელმაც ათიათასობით წლის წინ უამრავი უდანაშაულო მამონტი შეიწირა.
კონსერვის ცარიელ ქილებს და მაწანწალა ძაღლებს შეეწირა ქუთაისის მერის, ნუგზარ შამუგიას კარიერა. თავიდან მართლა ასე მეგონა და გამიკვირდა, მაგრამ შემდეგ აღმოჩნდა, რომ შამუგია ნინო ბურჯანაძის კადრი ყოფილა და ამის შემდეგ ყველაფერი თავის ადგილას დადგა. თუ მიშას გვერდით გინდა დგომა, შეგიძლია ხელები სისხლში გქონდეს გასვრილი, მაგრამ ვისაც ხელები ფქვილში აქვს გასვრილი, მისი ადგილი მხოლოდ ბურჯანაძის პარტიაშია. ქუთაისის მერის მოვალეობას ქუთაისის ვიცე-მერი ასრულებს. მან დროებით გვერდზე გადადო ლოზუნგები ”ქუთაისი სიღარიბის გარეშე” და ”ქუთაისი კორუფციის გარეშე”. დღეს გაცილებით აქტუალურია ”ქუთაისი მაწანწალა ძაღლების გარეშე”.
”არც ერთი კვირა პაესტკის გარეშე” - ეს არის გია ბარამიძის ლოზუნგი. გასულ კვირაში ბარამიძე ჩეხეთში აგემგზავრა. როგორც ყოველთვის - სამუშაო ვიზიტით. როგორც ყოველთვის, შეხვდება ვიღაცას და ვიღაც-ვიღაცეებს და ამის შემდეგ ჩვეული ოსტატობით იტყვის, რომ ნატომდე ორი ნაბიჯი გვიკლია, ხოლო ევროკავშირამდე - სამი. არ იფიქროთ, რომ ბარამიძე მხოლოდ მოგზაურობს და ადგილობრივი პრობლემებით არ ინტერესდება. ბარამიძე ისეთ საშვილიშვილო საქმესაც აკეთებს, როგორიცაა მკაცრი განცხადებების გაკეთება.
მაგალითად: ”დღეისათვის აფხაზეთი რუსეთის მიერ ოკუპირებულია. ამასთანავე, ეთნიკური წმენდის გათვალისწინებით, არ შეიძლება აფხაზეთში რამე დემოკრატიული არჩევნების ჩატარებაზე იყოს საუბარი. ეს არის კრემლის მიერ დაგეგმილი პროპაგანდისტული აქცია”. ეს განცხადება ბარამიძემ ისეთი მკაცრი ტონით გააკეთა, რომ სვანეთის სასაფლაოებზე არ დარჩენილა არც ერთი შედარებით კარგად შემონახული თავის ქალა და ბარძაყის ძვალი, შიშით რომ არ აცახცახებულიყო.
აღსანიშნავია, რომ გია ბარამიძის ეს განცხადება მოისმინა ბოლო 300 წელიწადში გარდაცვლილმა ყველა სვანმა, ხოლო სახალხო დამცველის ანგარიშს მხოლოდ ხუთი დეპუტატი უსმენდა - გია არსენიშვილი, დიმიტრი ლორთქიფანიძე, ისლახამ შამილოვი, არმენ ბაინდურიანი და ჰარუთინ ჰოვანესიანი. ამ ხუთეულს შემდეგ უმრავლესობის წევრები ლაშა თორდია და ზვიად კუკავა შეუერთდნენ, მაგრამ ბედნიერებისგან მთვრალები იყვნენ და ბევრი ვერაფერი გაიგეს. როგორც იცით, მთავარი გაგებაა.
რატომ იყვნენ მთვრალები? თუ გვინდა, რომ გავიგოთ ამ კითხვაზე პასუხი (მთავარია გაგება), უნდა გავიხსენოთ, რომ გასულ კვირაში საქართველოს სტუმრობდა ლატვიის პრეზიდენტი და რომ ”პრეზიდენტის სასახლეში პირისპირ გამართული მოლაპარაკების შემდეგ ლატვიის პრეზიდენტმა ვალდის ზატლერსმა საქართველოს პრეზიდენტ მიხეილ სააკაშვილს ლატვიის უმაღლესი ჯილდო აღიარების ორდენი გადასცა. აღნიშნული ორდენი მინიჭებული აქვს ინგლისის დედოფალს, პოლონეთის პრეზიდენტს და სხვა ცნობილ მოღვაწეებს”.
აი, რატომ იყვნენ მთვრალები თორდია და კუკავა - სააკაშვილის აღიარება საქართველოს აღიარებაა, ხოლო საქართველოს აღიარება - კუკავას და თორდიას აღიარება. თანაც, ორდენს ”აღიარების ორდენი” ჰქვია. მოკლედ, მიშა აღიარეს. დადგება დღე, როცა მიშაც აღიარებს და იმედი მაქვს, ეს 2013 წლამდე მოხდება. ”საქართველოსა და ლატვიას საერთო ისტორია და საერთო ფასეულობები აერთიანებს” - თქვა მიშამ.
სამი წლის წინ სააკაშვილმა ქართველები ყაზახებად გამოგვაცხადა, ახლა კი ირკვევა, რომ ჩვენ და ლატვიელებს საერთო ფასეულობები გვქონია. ფასეულობები იქით იყოს, მაგრამ რომელ საერთო ისტორიაზეა საუბარი? საერთო ისტორიის ამბავში მხოლოდ ის მახსენდება, რომ შარშან, 11 აგვისტოს, რუსთაველის გამზირზე საქართველოსა და ლატვიის პრეზიდენტები ერთად ზეიმობდნენ რუსეთის დამარცხებას.
მიშა აღიარეს. ეს უდავოა. მიშაც აღიარებს და არც ამაში მეპარება ეჭვი, ნაურუს რესპუბლიკა კი ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობის აღიარების საკითხს განიხილავს. ამის შესახებ ნაურუს საგარეო საქმეთა, ვაჭრობისა და ფინანსების მინისტრმა, კირენ კეკემ ცხინვალში ე.წ. პარლამენტის სპიკერ სტანისლავ კოჩიევთან შეხვედრაზე განაცხადა.
ვაღიარებ: მიშა რომ არა, ასი წელი ვერ გავიგებდი, რომ არსებობს სადღაც წყნარ ოკეანეში მიკარგული ნაურუს რესპუბლიკა. მიშას, როგორც პრეზიდენტს, არ ვაღიარებ, მაგრამ ვაღიარებ, როგორც გეოგრაფიის მასწავლებელს. მიშას წყალობითაა, მე რომ ნაურუს რესპუბლიკა ვიცი, ჯორჯ ბუშმა კი - იგოეთი და ორჭოსანი.
რადგან გეოგრაფიის მასწავლებელი ვახსენე, უხერხული იქნება განათლების სამინისტროში განხორციელებული საკადრო ცვლილება რომ არ ვახსენო. იუსტიციის ყოფილი მინისტრი, გენპროკურორის ყოფილი მოადგილე, ”რა, სად, როდის” ყოფილი ვარსკვლავი და ბოლოს განათლების მინისტრი, ნიკა გვარამია სასწავლებლად უცხოეთში გაემგზავრა. განათლების ახალ მინისტრად დაინიშნა დიმიტრი შაშკინი. დაინიშნა და იმ დღის მერე განათლების სამინისტროს თანამშრომლების სახეზე ღიმილი არავის უნახავს. შაშკინი ხსნის ყველას და ხსნის ყველაფერს. სამინისტროს ფოიეში ყოფილი მინისტრების პორტრეტები რომ კიდია, მგონი იმათ ჩამოხსნასაც აპირებს.
რასაც ახლა გეტყვით, სრული სერიოზულობით მითხრა ერთმა სერიოზულმა ადამიანმა - სამინისტროს დაცვა გააფრთხილეს, რომ მინისტრს აუცილებლად ჩესტი უნდა აუღონ ხოლმე. ჩემი მხრივ დავამატებ, რომ ვაი იმას, ვისაც ჩესტის აღებისას ქუსლის ქუსლზე მირტყმა დაავიწყდება!
იმედი მაქვს, შაშკინი გამოიჩენს ჰუმანურობას, დროებით შეაჩერებინებს პრობაციონერების დასაქმებას და მათ ნაცვლად განათლების სამინისტროს ყოფილ თანამშრომლებს დაასაქმებს.
მანანა ღურჭუმელიძემ ერთი კი წაიტირა, აფსუს, ნიკა, სად მიდიხარ, რატომ გვტოვებო... და მეცამეტე ხელფასს მიუბრუნდა. საქართველოს მანანების ერთ-ერთი ყველაზე სასიქადულო წარმომადგენლის გული გონება და სული ამჟამად მასწავლებელთა მატერიალური მდგოამრეობის გაუმჯობესებას დასტრიალებს. ისე, ჩვენში დარჩეს და, ღურჭუმელიძის ერთი თვის ხელფასი ჩვეულებრივი მასწავლებლის 13 თვის ხელფასს უდრის.
ნელ-ნელა უნდა დავასრულოთ და ამიტომ მოკლე-მოკლე ამბებით შემოვიფარგლები.
ხელოვნება - ფონდ ”იავნანას” საპირწონედ სასტუმრო ”ქორთიარდ მარიოტში” დღეს საქველმოქმედო ფონდ ”ხელოვანები თანადგომისთვის” პრეზენტაცია გაიმართა. ფონდს წარმატება გარანტირებული აქვს, რადგან მისი სამეურვეო საბჭოს წევრია დიდი ქართველი მომღერალი და მანდილის ტარების ცნობილი ოსტატი ნინა წკრიალაშვილი.
ეკონომიკა - ზურაბ ნოღაიდელის განცხდებით, ხელისუფლება ქვეყნის ეკონომიკას კატასტროფისკენ მიაქანებს.
ენერგეტიკა - გასულ კვირაში 15 წელი შესრულდა მას შემდეგ, რაც გორის რაიონის სოფელ საქაშეთის საჯარო სკოლას ელექტროენერგია არ მიეწოდება.
ტერიტორიული მთლიანობა - ევროკომისიის წარმომადგენლობამ ახალგორის მოსწავლე ახალგაზრდობის სასახლეს უყიდეს პრინტერი, რითაც კიდევ ერთხელ დაადასტურეს, რომ ევროპა მხარს უჭერს საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობას.
საერთაშორისო ურთიერთობები - გრიგოლ ვაშაძე ვატიკანს ეწვია. არსებული ინფორმაციით, ვაშაძე ვატიკანის მოქალაქეობას ითხოვს. სპეციალისტების თქმით, ამას პასპორტოფილია ეწოდება.
საცირკო ხელოვნება - პარტიამ ”ნეიტრალური საქართველო” ვალერი კვრაცხელიას კანდიდატურა დაასახელა და, შესაბამისად, თვითმმართველობის არჩევნებში მონაწილეობის მზადყოფნა გამოთქვა.
პარტიული ცხოვრება - მიხეილ სააკაშვილმა და გიორგი თარგამაძემ ევროპის სახალხო პარტიის კონგრესში მიიღეს მონაწილეობა. შევარდნაძის შვილობილი ამომრჩევლებმა დააფინანსეს, აბაშიძის შვილობილი - მეგობრებმა.
ტურიზმი – კიდევ ერთხელ დამტკიცდა, რომ ზოგი ჭირი მარგებელია. პრეზიდენტის განცხადებით, ომის შემდეგ საქართველოში ტურისტების რაოდენობამ მოიმატა და ის კიდევ უფრო გაიზრდება. მისი თქმით, ომამდე ბათუმში 500 ათასამდე ტურისტი იმყოფებოდა, ხოლო წელს ეს რიცხვი 600 ათასამდე გაიზრდება. სპეციალისტების შეფასებით, ერთი-ორი ომი, ამდენივე კატასტროფული მარცხი, კიდევ უფრო მეტი ტერიტორიების დაკარგვა და ტურისტების რაოდენობა 3 მილიონს გადააჭარბებს.
როკენროლი და ინვესტიციები - თბილისში, ფილარმონიის საკონცერტო დარბაზის პირველ სართულზე ამერიკული რესტორანი ”ელვის ამერიკან დაინერი” ოფიციალურად გაიხსნა. როგორც გიგი უგულავამ აღნიშნა, რესტორნის არსებობა ძალიან მნიშვნელოვანია ელვის პრესლის პოპულარიზაციისთვისაც.
სკანდალი - ედპ-ს სანდომიანი ლიდერის, ბაჩუკი ქარდავას განცხადებით, მათ თავიანთი ამჟამინდელი ოფისი “სისხლითა და ოფლით წაართვეს კომკავშირელებს” და არავის საჩუქარი არ არის. ქარდავამ ქალაქ თბილისის მერიის იმდროინდელი განკარგულების ასლი წარმოადგინა, რის საფუძველზეც მათ ოფისის ფლობისა და სარგებლობის უფლება მიეცათ. განკარგულებას ხელს აწერს თბილისის იმდროინდელი მერი ნიკო ლეკიშვილი. ანუ, კომკავშირლებს წაართვეს, ყოფილმა რაიკომის მდივანმა კი, დაუკანონათ.
მასმედია - ”სიმართლის დროში” ირინა სარიშვილი სერიოზულად დააგოიმეს. დაგოიმებული სარიშვილის განცხადებით, ხელისუფლებამ სატელევიზიო შოუ - მის წინააღმდეგ პოლიტიკური ზეწოლისთვის გამოიყენა.
. . . მორჩა, სულ ეგ იყო. ერთსაც ვიტყვი: აბსოლუტურად სერიოზულ მადლობას ვუხდი ლევან ვეფხვაძეს, რადგან იგი თოვლის პაპას გამოესარჩლა. ვუცქერდი სატელევიზიო სიუჟეტს, გოკა გაბაშვილს პროფილში აჩვენებდნენ, ირონიულად იღიმებოდა, ცხვირი მაგიდაზე ედო, ქვედა ტუჩი იატაკზე. მეთქი, ვიღაცას ვამგვანებ. ვის? ვის? და, გამახსენდა - ”რობინზონ კრუზოს” ილუსტრაციები. ველურები ადამიანის შესაჭმელად ემზადებიან და ცეცხლის გარშემო ასრულებენ ცეკვა ”კანიბალურს”. იმ მომენტში გოკა გაბაშვილი ერთ-ერთ მათგანს ჰგავდა, მარცხნიდან მესამეს.
დ.ხ.ზ. (დაანახეთ ხალხს ზღვა) ომარმა ზღვა პირველად ნახა და როცა იგრძნო, რა ინტერესით შევყურებდით, შეეცადა, მდგომარეობის სიმაღლეზე ყოფილიყო...
- არაფერი ისეთი არ ყოფილა... - ტუჩებმოღრეცილმა აგდებულად გადმოისროლა მან.
- მე უფრო დიდი მეგონა.
არანაკლები სისულელე იქნებოდა, რომ ზღვას გამოვქომაგებოდი და არ ვუპასუხე.
(ოთარ ჩიჯავაძე, ”თვითმკვლელები”)
[დიტო გელოვანი; ”ვერსია“; ის, რაც ხდებოდა წინა კვირაში]
